Gustaw Josephy

Gustaw Josephy urodził się w Bielsku w kwietniu 1855 roku w rodzinie bielskiego fabrykanta. Dzięki wykształceniu technicznemu i tradycjom rodzinnym, w roku 1879 został współwłaścicielem fabryki maszyn włókienniczych, wcześniej założonej przez jego ojca Gustawa Josephy seniora. Początkowo niewielki zakład przekształcił się nowoczesną halę budowy maszyn, która należała do największych w mieście, a także znanych w Europie.
Po II wojnie światowej działała tam fabryka maszyn włókienniczych "Befama".

Josephy był także udziałowcem innych przedsiębiorstw i spółek, na przykład Bielsko-Bialskiej Spółki Elektrycznej i Kolejowej S.A, co niewątpliwe przyczyniło się do zwiększenia jego prywatnego kapitału.

Dla miasta zasłużył się również będąc radnym Bielska. Sprawując tą funkcję, zajmował się kwestią budowy szpitala, Kolei Północnej, kanalizacji, a także miał wpływ na budowę koszar piechoty. Był współtwórcą teatru miejskiego. Jego pomysłem był również plan regulacji miasta z lat 1897-99, który wykonał Max Fabiani. Mimo, iż Josephy zwalczał ruch robotniczy, pod wpływem żądań robotników, stworzył w swojej fabryce Fabryczną Kasę Pensyjną i Fabryczną Kasę Chorych oraz rozpoczął budowę pierwszego w Bielsku osiedla robotniczego.

Gustaw Josephy to postać dość kontrowersyjna w historii miasta Bielska-Białej. Z jednej strony wielki przemysłowiec, który znacząco przyczynił się do rozwoju Bielska, z drugiej nastawiony nacjonalistycznie i antypolsko człowiek, który niszczył wszelkie przejawy polskości w mieście. Jednak jego zasług dla miasta nie sposób nie zauważyć. Był przeciwnikiem Domu Polskiego czy powstaniu gimnazjum polskiego w Białej. Był bardzo zaangażowany także w działalność niemieckich organizacji nacjonalistycznych.

Wśród licznych odznaczeń Gustawa Josephy znalazły się honorowe obywatelstwo Bielska, nadane mu w 1908 roku, a także honorowe obywatelstwo Białej, które otrzymał rok później. Miasto, by docenić dodatkowo jego zasługi, w 1909 roku nazwało plac na Żywieckim Przedmieściu jego imieniem. Obecnie plac ten nosi nazwę Plac Żwirki i Wigury.

Gustaw Josephy junior zmarł w grudniu 1918 roku, a pochowany został na cmentarzu ewangelickim w Bielsku, gdzie spoczywa obok innych zasłużonych bielszczan.