Katedra Św. Mikołaja – została wzniesiona w latach 1443-1447 w stylu gotyckim. Jej fundatorem był książę cieszyński Wacław I. Świątynię wzniesiono na miejscu drewnianego kościółka stojącego w Bielsku od chwili założenia miasta. Patron nowego kościoła stał się jednocześnie patronem Bielska. W latach 1559- 1630 kościół zamieniono na zbór luterański, później został zwrócony katolikom. Świątynia była kilkakrotnie niszczona przez pożary, m.in. w 1659, 1750, 1808 i 1860 r., przez co niemal całkowicie straciła swój gotycki wygląd. Ostatnia przebudowa kościoła, według projektu wiedeńskiego architekta Leopolda Bauera, miała miejsce w latach 1908-10. Po przebudowie wieża kościelna była najwyższą budowlą w Bielsku.
Dwa ostatnie pożary przetrwała kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej ze słynnym obrazem - kopią malowidła z XVII wieku przywiezioną przez pułkownika Teodora Sułkowskiego - ojca Józefa, adiunkta Napoleona Bonaparte. To w tej kaplicy nabożeństwa odprawiał na początku XX wieku ksiądz Stanisław Stojałowski, obrońca polskości w Bielsku- Białej.
Na chwilę obecną świątynia, podniesiona w 1992 roku do godności katedry dla utworzonej diecezji bielsko - żywieckiej, przedstawia mieszankę stylów - gotyku, baroku, neoromanizmu i secesji. Do świątyni przylega ulica Schodowa, na której znajduje się klasztor Sióstr de Notre Dame (siostry przybyły do Bielska w 1859 roku i klasztor prowadziły do połowy XX wieku).
W kościele można zobaczyć:
- nawę główną
- zamknięte trójbocznie prezbiterium z dobudowanymi: od północy - kruchtą z kaplicą Matki Boskiej, a od południa - kruchtą z zakrystią
- witrażowe okna z postaciami świętych, wykonane w 1894 roku przez C.Turcke z Pragi
- secesyjne witraże stworzone w 1912 roku przez Rudolfa Harflingera z Wiednia
- ołtarz główny w formie tryptyku z XIX-wiecznym obrazem świętego Mikołaja
- tablicę pamiątkową na północnej ścianie kościoła z nazwiskami parafian, którzy polegli w czasie I wojny światowej
W prezbiterium, nawie i kaplicy znajduje się sklepienie kolebkowo-krzyżowe. Ściany prezbiterium rozczłonkowane są „kompozytowymi pilastrami, dźwigającymi odcinki belkowania, nawa zaś rozdzielona jest grubymi filarami przyściennymi, tworzącymi wnęki ołtarzowe.”
Zdjęcia
