Wzgórze Trzech Lipek zwane również „Wzgórzem 386” jest jadną z atrakcji Bielska-Białej. Jest to wzniesienie, z którego można podziwiać niemal całą panoramę miasta oraz okolic. Na szczycie wzgórza znajduje się krótka charakterystyka miejsca, którą przygotował Henryk Juszczyk.
Wzgórze Trzech Lipek w Starym Bielsku przez stulecia pozostawało ważnym punktem w panoramie Bielska. Z miejscem tym związane były od dawna różne legendy odnoszące się do historycznych faktów z przeszłości miasta.
Jedna z opowieści głosi, że na wzgórzu w XVII wieku stanęła kaplica upamiętniająca szwedzkich żołnierzy, którzy mieli zginąć w tych okolicach w czasie wojny 30 – letniej. Można przyjąć, że dębowy krzyż postawiono w czasie, gdy proboszczem w Starym Bielsku był ks. dr Mateusz Opolski. Prawdopodobnie pierwszy krzyż na wzgórzu został przez niego ufundowany i poświęcony w 1835 r., w czasie obchodów 700 – lecia kościoła.
Natomiast tradycja wiąże cztery lipy, które przez stulecia rosły na wzgórzu, z Odsieczą Wiedeńską 1683 r. Dla upamiętnienia zwycięstwa Jana III Sobieskiego oraz przejścia jego oddziałów przez Bielsko – wdzięczni mieszczanie mieli zasadzić drzewa na wzgórzu nad miastem.
Inne podanie mówi, że był to ślad po starym pogańskim ołtarzu, który miał się znajdować w tym miejscu.
Przez ponad sto lat Trzy Lipki były ulubionym miejscem spacerów i wycieczek bielszczan. Ze wzgórza rozciągała się wspaniała panorama na całą okolicę i góry. Pewnego razu w czasie burzy piorun uderzył w jedną z lip, która uschła i rozpadła się. Od tego czasu wśród bielszczan przyjęła się nazwa wzgórza „Trzy Lipki.”
W 1935 r. drewniany krzyż z profilowanego drzewa ufundowała katolicka młodzież z okazji jubileuszu 800 – lecia założenia kościoła pw. św. Stanisława B.M. Krzyż został poświęcony przez ks. kanonika Karola Kasperlika, proboszcza parafii pw. św. Mikołaja i postawiony dokładnie w tym miejscu, gdzie stoi tablica informacyjna na szczycie.
1 września 1939 r. żołnierze polscy ścięli lipki, ponieważ rosły w pobliżu polskich linii obronnych otaczających miasto. Drewniany krzyż przeniesiono wówczas pod bramę kościoła św. Stanisława i postawiono przy zewnętrznym murze ogrodzenia na betonowej płycie, która istnieje do dzisiaj. Zaniedbany, niekonserwowany krzyż spróchniał i rozpadł się kilka lat po wojnie.
Z inicjatywy kilku osób – urzeczonych pięknem tego wzgórza – rozpoczęto prace mające na celu postawienie nowego krzyża na Trzech Lipkach. Miał on być widzialnym znakiem naszej wiary u zarania II Tysiąclecia. Projektanci z firmy Albis nawiązali do symboliki krzyża papieskiego, wieńczącego pastorał Jana Pawła II.
Budowa rozpoczęła się w październiku 2001 r. od wywiercenia czterech studni na głębokość 7 metrów, o średnicy 1000 m, gdzie zatopiono stal i beton w ilości 80 m3. Prace konstrukcyjne wykonała firma PATENTUS.
Sam krzyż waży 17000 kg, ma 40 m wysokości, został podniesiony z ziemi 26 listopada 2001 r. w pierwszym roku III Millenium. Poświęcony został przez ks. bpa Tadeusza Rakoczego w dniu 20 kwietnia 2002 r.
W 2004 r. bielski artysta Jacek Grabowski wykonał płaskorzeźbę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która została poświęcona w dniu Jej święta 27 czerwca, w pobliskim klasztorze Sióstr Redemptorystek i umieszczona w cokole krzyża.
Ze wzgórza Trzech Lipek można podziwiać wspaniałą panoramę po Tatry – od południa i po jezioro Goczałkowickie – od strony północnej.
To także miejsce zadumy i kontemplacji, gdzie bliski jest kontakt z pięknem przyrody przedziwnego wzgórza, smaganego wiatrem, u którego stóp rozciąga się nasze miasto.