Mikuszowice Krakowskie i Śląskie

Mikuszowice Krakowskie to południowa dzielnica Bielska-Białej, położona ok. 8 km na południe od centrum miasta, na prawym brzegu rzeki Białej. Mikuszowice Śląskie znajdują się po zachodniej stronie rzeki. Dzielnica znajduje się w Bramie Wilkowickiej u podnóża Łysej Góry. Do Mikuszowic można dojechać autobusami MZK Bielsko-Biała linii 2, 9 i 10. W 1968 roku włączono sołectwo Mikuszowice Krakowskie do miasta Bielsko-Biała. Liczba mieszkańców wynosi ok. 3 tys. Przez Mikuszowice Krakowskie przebiega linia kolejowa i droga łącząca Bielsko-Białą z Żywcem.

Dawniej Mikuszowice były małą wsią powstałą ok. 1300 roku. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od zasadźcy i pierwszego sołtysa wsi - Mikołusza. Na przełomie XVII i XVIII wieku grasowali tam zbójnicy. Najbardziej znani to: Rogacz z Wilkowic, rodzina Kubiców, a wśród nich Tomasz Kubica zwany Szaławiłym; bracia Klimczokowie - Jan, Mateusz i Wojciech. Ostatnią bandą zbójecką była banda, której przewodniczył Fabian Gawlas. Zlikwidowano ją w 1795 roku.

W Mikuszowicach warto zobaczyć kościół świętej Barbary oraz willę myśliwską barona Ottona Klobusa z Łodygowic, wybudowaną w latach siedemdziesiątych XIX w. Obecnie znajduje się tam restauracja "Villa Barona", wcześniej "Dworek".

Z Mikuszowic prowadzi kilka szlaków turystycznych:

• czerwony na Magurkę

200 m za restauracją "Villa Barona" w stronę Żywca szlak odbija od ul. Żywieckiej w kierunku zachodniego zbocza Łysej Góry ul. Prostą. Pierwszy odcinek prowadzi uliczkami wśród domków jednorodzinnych aż do przydrożnego krzyża, dalej stromą ścieżką przez las na grzbiet Łysej Góry. Stąd skręcając w prawo można w kilka minut dojść do szczytu Łysej Góry (660 m n.p.m.) by przekonać się, że nie jest wcale taka łysa. Szlak jednak skręca w lewo w kierunku Łysej Przełęczy, ta z kolei rzeczywiście jest łysa co pozwala nam podziwiać widoki w kierunku Straconki oraz Beskidu Śląskiego. Tutaj spotykamy koniec czarnego szlaku oraz szlak żółty, który również prowadzi na Magurkę ale bardziej stromą scieżką, my zaś idziemy wygodną szeroką "spychaczówą" podziwiając z lewej coraz szerzej otwierającą się panoramę Bielka-Białej. Po przecięciu zielonego szlaku dochodzimy do polany Sokołówki, tu spotykamy szlak niebieski od którego odbijamy w lewo przy końcu polany i po kilku minutach dochodzimy do schroniska na Magurce.

• czerwony na Magurkę

ze stacji Bielsko-Biała Mikuszowice ulicą Żywiecką szlak prowadzi w stronę granicy miasta. Tutaj warto zwrócić uwagę na przydrożny krzyż upamiętniający potyczkę obrońców szańców mikuszowickich stoczoną 8 marca 1656 roku ze Szwedami. Po następnych dwustu metrach odbijamy od ulicy w lewo i stromym podejściem dochodzimy do dużej polany pod Rogaczem ze znajdującą się na niej chatką studencką (dawna gajówka barona Klobusa), dalej obchodząc polanę z prawej strony w chodzimy w las, mijając niewielkie polanki podchodzimy na grzbiet Rogacza, tu dochodzimy do przysiółka Magurka Wilkowicka gdzie spotykamy szlak żółty, skręcamy w prawo, podchodzimy na szczyt Rogacza (828 m n.p.m), zanim dojdziemy do schroniska na Magurce miniemy jeszcze sklepik (czynny w lecie, również w niedziele), i spotkamy szlaki niebieski z Przegibka i zielony ze Straconki.

• czarny na Łysą Przełęcz

z ostatniego przystanku linii nr 2 pod "Stalownikiem" idziemy drogą wzdłuż potoku Skleniec mając z lewej strony widok na opuszczony i niszczejący budynek dawnego Sanatorium Gruźlicy i Chorób Płuc, a później Szpitala Miejskiego. Stromym podejściem przez las dochodzimy do Łysej Polany gdzie spotykamy czerwony szlak z Mikuszowic i żółty ze Straconki